Lise zamanında bir günde bitirdiğim kitaplar olmuştu.
Ama iş hayatına başlayalı bu pek mümkün olmadı.
Çok okuyamaz, yazamaz oldum.
Ama fakat lakin :) bir solukta okuduğum bir kitaptan bahsetmek istiyorum sizlere.
İncir Kuşları kitabın adı.
Psikoeğitim hocamız önermişti bu kitabı.
Size yardımı olur demişti.
Travmayı atlatma süreci üzerinde çok fazla durulmamış olsa da, kitap tek kelimeyle mükemmeldi.
Kitabı okurken ağladım, utandım, üzüldüm ve çok üzüldüm.
Bu kadar yakın bir tarihte bu yaşananlar, gerçekten acımasız bir şey.
Bir de bizim ülkemiz şu an karışık durumda olunca bendeki etkisi daha da katlandı.
Yapılan şey bir soykırımdı, planlı ve bilinçli yapılmış bir şeydi.
Kimse dur demedi niye desin ki?
Şimdi kitabın arka kapağında kitaptan şöyle bahsedilmiş:
Aynı ırktan geliyorlardı.
Aynı dili konuşuyorlardı.
Bir tek dinleri farklıydı.
Biri Müslüman Boşnak genci, diğeri ise Hristiyan Sırp'tı.
İkisi de konservatuvardaki aynı Boşnak kızına aşık olmuşlardı.
Ve bir gün bu iki genç, güzeller güzeli Suada'ya aşklarını ilan ettiler.
...
Genç adam, o gün ela gözlü çöl ahusuna bakmış
"Kader bizi ne inanılmaz bir şekilde birleştirdi, görüyor musun Suada?"
demişti.
Bu kitap tamamen gerçeklere dayanmaktadır.
Not:Kitap oldukça can sıkıcı görüntüler içeriyor belli bir yaşın altındaki insanların okumasını tavsiye etmiyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder